اختلال پیکا (Pica Disorder) یک نوع اختلال خوردن است که در آن فرد به خوردن مواد غیرخوراکی و غیرمغذی مانند خاک، گچ، یخ، کاغذ، مو، صابون، یا حتی فلزات تمایل پیدا می‌کند. این اختلال معمولاً در کودکان، زنان باردار، و افرادی که کمبودهای تغذیه‌ای دارند دیده می‌شود، اما می‌تواند در بزرگسالان نیز رخ دهد.
ویژگی‌های اختلال پیکا:
- تمایل شدید به خوردن مواد غیرخوراکی: افراد مبتلا به این اختلال به شکل غیرطبیعی و مقاوم در برابر توصیه‌های معمولی تمایل دارند که مواد غیرخوراکی مصرف کنند.
- مدت زمان مداوم: برای تشخیص پیکا، این رفتار باید حداقل یک ماه ادامه داشته باشد و به صورت یک عادت پایدار باشد.
- خطرات سلامتی: این اختلال می‌تواند مشکلاتی مانند مسمومیت، انسداد روده، عفونت‌ها و مشکلات گوارشی ایجاد کند.
- علل: علت دقیق پیکا به‌طور کامل شناخته نشده است، اما عواملی مانند کمبود مواد مغذی (مثل آهن یا روی)، شرایط روحی و روانی، بارداری و یا شرایط محیطی می‌توانند در بروز آن نقش داشته باشند.
درمان اختلال پیکا:
- مشاوره و درمان روان‌شناختی: استفاده از رفتاردرمانی و مشاوره می‌تواند به تغییر عادت‌ها کمک کند.
- درمان دارویی: در صورت همراهی با اختلالات دیگر مانند وسواس فکری-عملی، ممکن است دارو تجویز شود.
- مکمل‌های تغذیه‌ای: اگر کمبود تغذیه‌ای عامل اصلی باشد، پزشک ممکن است مکمل‌هایی مانند آهن یا روی تجویز کند.
درمان پیکا به تشخیص درست و همکاری میان پزشکان و روان‌شناسان نیاز دارد، و با پیگیری درمان می‌توان علائم را کنترل یا کاهش داد.