واژه ترنس یا ترنس‌جندر (Transgender) به افرادی اشاره دارد که هویت جنسی آن‌ها با جنسیتی که هنگام تولد به آن‌ها نسبت داده شده، متفاوت است. به‌طور کلی، این افراد احساس می‌کنند که جنسیت ذهنی و درونی‌شان با جنسیت بیولوژیکی که در بدو تولد به آن‌ها نسبت داده شده، هماهنگ نیست.

مفهوم هویت جنسیتی و تفاوت آن با جنس بیولوژیکی

  • جنس بیولوژیکی به ویژگی‌های فیزیکی و کروموزومی بدن فرد در زمان تولد اشاره دارد (مانند مرد یا زن بودن از نظر بیولوژیکی).
  • هویت جنسیتی به درک و تجربه درونی فرد از جنسیت خود اشاره دارد، یعنی اینکه آیا فرد خود را به‌عنوان مرد، زن، یا هویتی خارج از این دو قطب جنسیتی می‌بیند.

هویت جنسی برای افراد ترنس‌جندر می‌تواند به‌شکل زنانه، مردانه، یا هویتی خارج از دوگانه‌های جنسیتی باشد. بنابراین، اگر یک فرد در زمان تولد به‌عنوان “پسر” شناخته شده، اما هویت جنسی او “دختر” باشد، او می‌تواند به‌عنوان یک زن ترنس یا ترنس‌زن شناخته شود و بالعکس. همچنین، برخی از افراد ممکن است غیرباینری (Non-Binary) باشند؛ یعنی احساس کنند که هویت جنسیتی‌شان خارج از دوگانه مرد و زن است.

انواع هویت‌های ترنس‌جندر

ترنس‌جندر شامل گروه‌ها و هویت‌های مختلفی است که برخی از آن‌ها عبارتند از:

  • ترنس‌زن (Trans Woman): فردی که در بدو تولد به‌عنوان پسر شناخته شده، اما هویت جنسیتی‌اش زنانه است.
  • ترنس‌مرد (Trans Man): فردی که در بدو تولد به‌عنوان دختر شناخته شده، اما هویت جنسیتی‌اش مردانه است.
  • غیرباینری (Non-Binary): افرادی که هویت جنسیتی‌شان خارج از دوگانه‌های مرد و زن است و ممکن است از هویت‌های مختلفی مانند جندرکوییر (Genderqueer) یا جندر فلوید (Genderfluid) استفاده کنند.

فرآیند انتقال جنسیتی (Gender Transition)

بسیاری از افراد ترنس‌جندر برای هم‌خوانی بیشتر بین بدن و هویت جنسی خود، تصمیم به انتقال جنسیتی می‌گیرند. این فرآیند ممکن است شامل تغییرات جسمانی، اجتماعی و قانونی باشد که افراد ترنس برای هماهنگی بیشتر با هویت جنسیتی‌شان انجام می‌دهند. مراحل این فرآیند ممکن است به‌طور فردی متفاوت باشد و می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • تغییر در ظاهر یا لباس برای انطباق با هویت جنسیتی.
  • تغییر نام و ضمایر به‌گونه‌ای که با هویت جنسیتی فرد هم‌خوانی داشته باشد.
  • هورمون‌تراپی (استفاده از هورمون‌ها برای تغییر ویژگی‌های ثانویه جنسی مانند صدا، مو، یا عضلات).
  • جراحی‌های تطبیق جنسیتی (Gender Affirming Surgeries) برای تغییر ساختارهای جسمانی و رسیدن به بدنی که با هویت جنسیتی فرد سازگارتر باشد.

چالش‌ها و حمایت‌ها

افراد ترنس‌جندر ممکن است با چالش‌های متعددی مواجه شوند، از جمله تبعیض‌های اجتماعی، خانوادگی و شغلی، و مشکلات روانی و عاطفی ناشی از عدم پذیرش جامعه یا خانواده. به همین دلیل، حمایت اجتماعی و درمان‌های روان‌شناختی نقش مهمی در کمک به این افراد برای تجربه زندگی سالم و شاد ایفا می‌کنند.

توضیح مهم: هویت جنسیتی یک مسئله عمیقاً شخصی و درونی است و لزوماً به شکل و ظاهر جسمانی افراد مرتبط نیست. برای مثال، یک فرد می‌تواند هویت جنسیتی مردانه داشته باشد، حتی اگر از نظر بیولوژیکی زن باشد و هیچ تغییری در بدن خود ندهد.T

هویت ترنس‌جندر یا هویت جنسیتی افراد ترنس، به‌طور کلی ناشی از عوامل پیچیده و چند‌لایه‌ای است که شامل جنبه‌های ژنتیکی، زیستی، روان‌شناختی و شناختی می‌شود. برخلاف برخی تصورات، ترنس بودن به این معنی نیست که فرد تحت تاثیر محیط یا تربیت به این هویت رسیده است. پژوهش‌ها و مطالعات علمی حاکی از آن هستند که هویت جنسیتی، چیزی فراتر از تأثیرات محیطی یا اجتماعی است و به احساسات عمیق درونی و روان‌شناختی افراد برمی‌گردد. در واقع، هویت جنسیتی به صورت درونی شکل می‌گیرد و عوامل محیطی تنها می‌توانند در ابراز و یا نحوه مواجهه با آن تأثیرگذار باشند، اما باعث ایجاد آن نمی‌شوند.

تفاوت بین تأثیرات محیطی و درک درونی هویت جنسیتی

  1. عوامل زیستی و شناختی: بسیاری از پژوهش‌ها نشان می‌دهند که هویت جنسیتی در مراحل اولیه رشد روانی و شناختی شکل می‌گیرد و به نظر می‌رسد که عوامل ژنتیکی و زیستی نیز در آن نقش دارند.

  2. تأثیر محیط در ابراز هویت جنسیتی: محیط می‌تواند در چگونگی ابراز و بیان این هویت تأثیر بگذارد، به‌ویژه در جوامعی که محدودیت‌های بیشتری برای افراد ترنس‌جندر دارند. برای مثال، افرادی که در محیطی باز و پذیرا زندگی می‌کنند، ممکن است راحت‌تر هویت جنسیتی خود را بیان کنند و برای تغییر جنسیت (در صورت نیاز) اقدام کنند. اما این ابراز یا اقدام لزوماً به این معنا نیست که محیط، هویت جنسیتی آنان را تعیین کرده است.

  3. عدم تاثیر آموزش یا فشار محیطی: تحقیقات نشان می‌دهند که آموزش یا فشار محیطی نمی‌تواند باعث شود فردی که هویت جنسیتی منطبق با جنس بیولوژیکی خود دارد، به فرد ترنس‌جندر تبدیل شود یا بالعکس. هویت جنسیتی از تجربه درونی فرد نشأت می‌گیرد و تحت تأثیر تبلیغات، آموزش یا تغییرات محیطی نیست.

  4. تجربه‌ی عدم انطباق جنسیتی در کودکی: بسیاری از افراد ترنس‌جندر از دوران کودکی احساس عدم انطباق جنسیتی دارند و این موضوع به‌مرور زمان و با رشد روانی آنان آشکارتر می‌شود. در نتیجه، این مسئله نه تنها به دوران بزرگسالی یا تأثیرات محیطی مربوط نیست، بلکه به نوعی در مراحل اولیه رشد شکل گرفته است.

 

هویت جنسیتی درونی فرد چیزی نیست که با فشار یا تربیت محیطی ایجاد یا تغییر کند.

 
 

پشیمانی از تصمیم به تغییر جنسیت (که می‌تواند شامل جراحی یا هورمون‌درمانی باشد) معمولاً پدیده‌ای نسبتاً نادر است، اما اگر اتفاق بیفتد، دلایل و عواملی پیچیده و فردی دارد.

برخی افراد ترنس ممکن است بعد از تغییر جنسیت در سنین مختلف احساس پشیمانی کنند، اما این تجربه تحت تأثیر عوامل گوناگونی است و سن خاصی را نمی‌توان برای آن مشخص کرد. با این حال، مطالعات نشان می‌دهد که اکثریت کسانی که مراحل تغییر جنسیت را طی می‌کنند، احساس پشیمانی نمی‌کنند و از تصمیم خود راضی هستند.

عوامل مؤثر در بروز پشیمانی

پشیمانی از تغییر جنسیت می‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد که بیشتر آن‌ها شامل عوامل اجتماعی، روان‌شناختی، و عدم حمایت کافی است. برخی از دلایل رایج برای پشیمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  1. انتظارات غیرواقع‌بینانه: برخی افراد ممکن است انتظارات غیرواقعی از تغییر جنسیت داشته باشند. این افراد ممکن است فکر کنند که تغییر جنسیت به‌طور کامل تمامی مشکلات روحی یا عاطفی آن‌ها را حل می‌کند. اگر این تغییرات تمامی مشکلات را رفع نکند، ممکن است فرد دچار احساس پشیمانی شود.

  2. فشارهای اجتماعی و خانوادگی: افرادی که از خانواده یا جامعه خود حمایت کافی دریافت نمی‌کنند، ممکن است به دلیل طرد شدن یا مواجهه با تبعیض، احساس پشیمانی کنند. در این موارد، پشیمانی ممکن است بیشتر به دلیل عدم پذیرش از سوی دیگران باشد تا احساس نادرستی درباره هویت جنسیتی.

  3. عدم آمادگی روانی یا دریافت نکردن مشاوره کافی: فرآیند تغییر جنسیت نیازمند آمادگی روانی و جسمی زیادی است. برخی افراد که بدون دریافت مشاوره یا آمادگی لازم وارد این فرآیند می‌شوند، ممکن است بعدها دچار احساسات تردید یا پشیمانی شوند.

  4. درک نادرست از هویت جنسیتی: برخی افراد ممکن است به دلیل فشارهای اجتماعی، فشارهای درونی یا ناآگاهی، خود را در هویتی قرار دهند که بعدها متوجه شوند کاملاً با آن همخوانی ندارند.

  5. بیماری‌های روان‌شناختی همراه: افرادی که دچار افسردگی، اضطراب، یا مشکلات روان‌شناختی دیگر هستند و این مشکلات بر هویت جنسیتی آن‌ها تأثیر می‌گذارد، ممکن است پس از تغییر جنسیت و ادامه مشکلات روانی خود، احساس کنند که تصمیم اشتباهی گرفته‌اند.

پشیمانی در سنین مختلف

پشیمانی ممکن است در سنین مختلف رخ دهد و نمی‌توان سن خاصی را برای آن تعیین کرد. با این حال، افرادی که در دوران نوجوانی یا اوایل جوانی تغییر جنسیت را شروع می‌کنند، ممکن است در آینده و با افزایش سن به دلایل مختلف مانند تغییرات در تفکر و شخصیت، بازنگری کنند. در مقابل، افرادی که در سنین بالاتر تغییر جنسیت می‌دهند، ممکن است به دلیل ثبات بیشتر در هویت جنسیتی و آمادگی روانی کمتر دچار پشیمانی شوند.

اقدامات پیشگیرانه

برای کاهش احتمال پشیمانی، معمولاً متخصصان توصیه می‌کنند که:

  • افراد قبل از تغییر جنسیت مشاوره‌های روان‌شناختی و ارزیابی‌های دقیق را انجام دهند.
  • زمان کافی برای شناخت هویت جنسیتی خود و درک نیازها و خواسته‌های خود داشته باشند.
  • مراحل تغییر جنسیت را به‌آرامی و به تدریج طی کنند تا از درستی تصمیم خود اطمینان بیشتری پیدا کنند.

نتیجه‌گیری

پشیمانی از تغییر جنسیت نادر است و معمولاً اگر افراد قبل از شروع این فرآیند تحت حمایت‌های روان‌شناختی قرار بگیرند، احتمال بروز پشیمانی به شدت کاهش می‌یابد. اگر هم پشیمانی رخ دهد، معمولاً ناشی از عوامل محیطی، اجتماعی و عدم آمادگی روان‌شناختی است تا تردید در هویت جنسیتی.

 
 
 
 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *