بازداری هیجانی (Emotional Regulation) به فرآیندهایی اطلاق می‌شود که به فرد کمک می‌کند تا هیجانات خود را مدیریت کرده و در مواقع مختلف آن‌ها را کنترل کند. این فرآیند شامل شناسایی، فهم، و پاسخ به هیجانات است. در این راستا، می‌توان به طرحواره‌های مختلفی اشاره کرد که می‌تواند به افراد در مدیریت هیجاناتشان کمک کند. برخی از این طرحواره‌ها شامل موارد زیر است:

1. شناسایی هیجانات: نخستین قدم در بازداری هیجانی شناسایی و نام‌گذاری هیجانات است. افراد باید توانایی تشخیص هیجانات خود را داشته باشند تا بتوانند بر آن‌ها کنترل پیدا کنند.

2. تحلیل موقعیت: درک موقعیت‌هایی که باعث بروز هیجانات می‌شوند، به افراد کمک می‌کند تا بهتر تصمیم بگیرند که چگونه به آن هیجانات پاسخ دهند.

3. تنظیم پاسخ: این شامل انتخاب پاسخ‌های مناسب به هیجانات است. این پاسخ‌ها می‌توانند شامل استراتژی‌های تنش‌زدایی، مدیتیشن، یا تکنیک‌های تنفس عمیق باشند.

4. بازخورد اجتماعی: افراد می‌توانند از بازخورد دیگران در مورد هیجانات خود استفاده کنند تا درک بهتری از تأثیر هیجاناتشان بر روابط اجتماعی داشته باشند.

5. تفکر مثبت: استفاده از تکنیک‌های تفکر مثبت می‌تواند به افراد کمک کند تا هیجانات منفی را کاهش دهند و به جای آن‌ها بر جنبه‌های مثبت تمرکز کنند.

6. تکنیک‌های حل مسئله: ایجاد راه‌حل‌های عملی برای مشکلاتی که موجب بروز هیجانات منفی می‌شوند، می‌تواند به بازداری هیجانی کمک کند.

7. پذیرش هیجانات: یادگیری پذیرش هیجانات به جای سرکوب آن‌ها می‌تواند به فرد کمک کند تا در طول زمان بهتر با هیجانات خود کنار بیاید.

استفاده از این طرحواره‌ها می‌تواند به افراد در بهبود سلامت روان و کیفیت زندگی کمک کند.